Cztery Pory Roku |
Cztery Pory Roku są zbiorem opowiadań, który
swoją popularność zawdzięcza głównie pierwszemu z nich, opowiadaniu Skazani na Shawshank, którego ekranizacja była
nominowana do Oscara aż siedmiokrotnie. Cykl podzielono na cztery części,
pierwszą z nich - Wiosną jest wspomniane Skazani
na Shawshank, Latem - Zdolny Uczeń,
Jesienią - Ciało a Zimą - Metoda Oddychania.
Skazani na Shawshank jest opowieścią o Andym, niesłusznie skazanym
na karę dożywotniego więzienia za morderstwa, których nie popełnił. Wrodzony
spryt, inteligencję i znajomość rynku finansowego postanawia użyć do uknucia
misternego planu ucieczki, który zaskoczy zarówno sadystycznych pracowników
więzienia, jak i nawet współwięźniów. Ekranizacja opowiadania odniosła wielki
sukces, przez wielu uznawana jest za jeden z lepszych filmów w historii kina.
Co ciekawe jednak, popularność zdobył dopiero gdy ukazał się na kasetach i
płytach, podczas wyświetlania w kinach nie gromadził dużej widowni.
Zdolny Uczeń, drugie opowiadanie ze zbioru Cztery Pory Roku przedstawia historię młodego
chłopaka, Toma Bowdena, którego pasją jest historia. Najbardziej interesuje go
tematyka hitlerowskich obozów koncentracyjnych w Europie. Dzięki swojej
spostrzegawczości odkrywa, że jeden z jego sąsiadów jest byłym hitlerowcem.
Swoje odkrycie postanawia zachować dla siebie i decyduje się na szantaż starca,
aby ten opowiedział mu historię tamtych czasów. Mężczyzna początkowo negatywnie
nastawiony, później przypomina sobie czasy wojny i wchodzi w swoją rolę. Opowieści te odegrają dużą rolę na
psychice młodego chłopaka. Zdolny Uczeń
również został zekranizowany - w Polsce pod tytułem Uczeń Szatana, jednak ta ekranizacja jest moim zdaniem bardzo
przeciętna, głównie za sprawą zmienionego zakończenia. O wiele lepiej jest
przeczytać to krótkie opowiadanie niż obejrzeć film powstały na jego podstawie.
Ciało opowiada o czwórce dwunastoletnich
przyjaciół, którzy wyruszają we wspólną podróż do lasu aby zobaczyć na własne
oczy ciało nieboszczyka - poszukiwanego chłopca. Podczas swojej wędrówki
napotykają na wiele trudności a nawet niebezpieczeństw, przez co będą zmuszeni
zmierzyć się ze swoimi problemami i lękami. Dzięki tej wspólnej przygodzie będą
mogli poznać się lepiej, wzmocnić swoją przyjaźń. Opowiadanie zostało
zekranizowane (moim zdaniem jest to dobra ekranizacja) pod tytułem Stań przy Mnie.
Ostatnim
opowiadaniem wchodzących w skład zbioru jest Metoda
Oddychania, której narratorem jest Manhattański prawnik, który dołącza
do przeciwnego klubu, którego członkowie poza czytaniem, rozmowami i grą w
bilard i szachy, opowiadają również dziwne, często również makabryczne
historie. Kluczowym jest opowieść Metoda
Oddychania, które przedstawia Dr. Emlyn McCarron. Dotyczy ono jego
pacjentki z początków praktyki lekarskiej. Szczerze mówiąc, opowiadanie to
zdecydowanie mnie nie zachwyciło, sprawia wrażenie niewykorzystanego
potencjału.
Generalnie,
zwłaszcza z uwagi na pierwsze trzy spośród czterech opowiadań, Cztery Pory Roku są pozycją obowiązkową dla
miłośników literatury. Nie są to co prawda horrory, czego można się spodziewać
widząc nazwisko autora, jednak w żadnym wypadku nie jest to wada. O tym, że są
to dzieła godne uwagi, świadczyć może również zainteresowanie nimi ludzi z
branży filmowej, co samo w sobie jest już rekomendacją.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz