[News] Komentarze - tomik wierszy Aleksandry Jaśkiewicz

Komentarze - Aleksandra Jaśkiewicz

   Komentarze to debiutancki tomik wierszy Aleksandry Jaśkiewicz. Autorka urodzona w Koninie, tworzy poezje od 2006 roku. Występowała na wieczorach poetyckich w Sompolnie i publikowała utwory w prasie regionalnej (Przegląd Koniński). Jej utwory można spotkać w tomikach Zielone Rymy. Wynik całkowitej kompilacji to ponad 800 wierszy białych, rymowanych oraz trenów.

   Czy słowa mogą pełzać po ziemi, a język może zszarzeć?  Paradoksalnie tak, w sposobie komunikowania się między ludźmi - esemesach, czatach, bez nosówek, barwnych przenośni - bo komu by się chciało czytać zdania długie, jeśli są emotikony...

Poetka udowadnia, że w tym niecałkowitym niedbalstwie językowym ludzi jeszcze ''są gdzieś ci prawdziwi poeci/ prawdziwe słowa/ bez ziarnka sztuczności (wiersz Rozważania).

Jej poezje przez swoją efektywność czasami wydają się trudną sztuką. Poprzez słowa stara się wyrazić nastrój duchowy i emocje. Jest kimś, kto nie przechodzi obojętnie obok piękna stworzonego świata, kimś, kto potrafi pochylić się nad wytworem i owocować w działaniu. Ona nie wstydzi się wrażliwości, co widać w wierszu Słuchaj: 

Słuchaj - dzień cichy za oknem

płacze deszczem srebrnym.

Wyjdę na zewnątrz. Dziś powoli zmoknę

i stanę się taka jak szept niemy.

To dobro jest prawdziwe, nie pozorowane. Utwór Rozważania jest refleksją autotematyczną, dotyczącą roli poety w życiu dzisiejszego społeczeństwa:

(...) Kto ma dzisiaj czas

Na obserwację ptaków

Na wiarę na życie na śmierć

Dziś szybko chcemy umierać

   Płynnie obrazuje wizjami apokaliptycznymi. Pełny niedobrych przeczuć, przywidzeń i niepokojących wizji jest wiersz nagrodzony przez dr nauk filologicznych UAM w Poznaniu Tomasza Mizerkiewicza Cień na pętelce, zapowiadający, że oderwanie się od tego, co naturalne, doprowadzi nas do życia w sztucznym świecie. Tropiąc siebie, nie potrafi ominąć miejsc ciemnych, wywołujących lęk obrazów, zniewalających brzmień, śladów tajemnych przeżyć, które wciąż są tak blisko, jakby wydarzyły się wczoraj. 

   Podobne wizje i charakter trenu widzimy w utworze Kiedy trzymałaś mnie za dłoń, ku pamięci zmarłej babci, napisany w dniu jej śmierci. Ciekawostką jest, że ten rozpaczliwy utwór poetki został schowany do kieszeni babcinej marynarki i pochowany wraz z nią pod ziemię.

Cały tomik Komentarze zawiera osobiste, refleksyjne poezje o tematyce filozoficznej, miłosnej, przyrodniczej, poruszające również tematy uniwersalne. Człowiek przedstawiony jest tu jako jednostka uwikłana w miłość, która wymyka się definiowaniu. Jej wyraz jest ponadczasowy, nie tylko w wierszu Chcę patrzeć w oczy twoje:

chcę patrzeć w oczy twoje

i widzieć w nich owoc szczerości

tak cichej i zachłannej

jak 

ptaki

spragnione wody (...)

Nie brak również tematów przyrodniczych. Zostały one często związane z nowatorskimi chwytami artystycznymi, dzięki czemu zauważamy współczesną wrażliwość ekologiczną, wrażliwość na obraz przyrody. Czym dla niej jest natura? Fragment wiersza Liście:

Listki zżółknięte, listki zielone -

Czemu spadacie jak deszcz z nieba?

Hermetycznie zamknięte jak jogurty zdrowe

W kubeczku, którym jest Ziemia. (...)

Kontakt z przyrodą, doświadczenie zaczarowania światem, porwanie w świat idealny...

Ów stan idylli, świat sielanki prowokuje do wyrażenia radości i zachwytu wzbudzonego przez obcowanie z naturą. Stan ten sprzyja fantazjom miłosnym, marzeniom człowieka, który dzięki niemu czuje się wolny, szczęśliwy i bezpieczny. Niekiedy natura staje się przestrzenią, w której współczesny człowiek potrafi odnowić kontakt z Bogiem (wiersz Czuję Boga). Poetka świadomie podkreśla mityczne właściwości przyrody, jej święty, niepojęty charakter, jej tajemniczą moc odrodzicielską i potęgę przekraczającą niemądre roszczenia człowieka:

Czuję

Boga, którego nigdy

nikt nie widział

Czuję,

że jest on rośliną,

która też umiera (...)

  Ludzie od początku swych dziejów zmieniali miejsca swego pobytu. Motywu podróży i miasta nie brak w wierszu Kielce:

(...) A u tej kobiety

Bieda wychodzi butem

Jak trupi jad (...)

Jedynie ekskluzywne auta bogaczy

Są dzisiaj jak lustro

Wypolerowane Clinem.

   Jej wiersze można czytać jak konkretyzacje uniwersalnych pojęć, czyli poważnie, a potem rozmyślać o najlepszych spośród nich w duchu niepowtarzalności, indywiduacji. Jest w tym głód przeżyć i ciekawość, ale nade wszystko tęsknota za upragnioną miłością, czystą przyrodą, dobrymi ludźmi, oczekiwanie niespodziewanego. 

Tytuł książki objaśnia jako "komentarze" do jej uczuć, emocji, wydarzeń, które przeżyła.

Aleksandra Jaśkiewicz w innych publikacjach:

1) Słońce [w:] Zielone Rymy, wyd. MBP, Konin 2007, ISBN 978-83-87582-22-7, str. 41.

2) Droga usłana kwiatami [w:] Zielone Rymy, wyd. MBP, Konin 2008, ISBN 978-83-87582-28-9, str. 39.

3) Cień na pętelce [w:] Zielone Rymy, wyd. MBP, Konin 2009, ISBN 978-83-87582-31-9, str. 23

4) Świat pełen papieru  [w:] Zielone Rymy, wyd. MBP, Konin 2009, ISBN 978-83-87582-31-9, str. 44

5) Moje słowa [w] Przegląd Koniński, pod red. S. Sroczyńskiego, grudzień 2011.

6) Zima [w] Przegląd Koniński, pod red. S.Sroczyńskiego, grudzień 2011.